Open brief: aan een altijd drukke ondernemer

“Iedere ochtend sleep ik mezelf naar mijn bedrijf, of mijn werk. Vermoeid met tegenzin voor de werkdag nog is begonnen. Wat staat me nu weer voor gedoe en gezeur te wachten vandaag. Ben er zo klaar mee maar ik moet toch zeker nog 28 jaar werken. Ik heb geen keus. “

“En ja het is mijn eigen bedrijf en mijn personeel maar het lijkt wel of ik niets aan ze kan overlaten. Of ze altijd dwars liggen. Ik wou dat we 28 jaar verder in de tijd waren. Of dat er iemand kwam met een zak geld die de hele boel overneemt. Passie en Bezieling? Hoe voelt dat?”

Herkenbaar? 

Voor mij ooit wel, en voor velen met mij. Ik heb bijna dertig jaar ervaring in de zakelijke dienstverlening, heb me altijd een slag in de rondte gewerkt omdat ik dacht dat het zo hoorde, ik wilde verder, carrière maken. Altijd maar verder, mezelf bewijzen, waardering van anderen ontvangen.

Ook mijn omgeving werkte daaraan mee, altijd meer verkopen, meer omzet, meer werkuren, meer geld, meer nieuwe klanten, meer competitie. Tot het moment dat ik tien jaar geleden een echte burn-out kreeg. Echt een man met de hamer, niet zomaar een waarschuwing, nee volledig uitgeschakeld. Ik was veel te ver gegaan, mijn omgeving ook.

Groeien heeft een prijs

Veel ondernemers weten niet beter. Ze geven leiding aan steeds meer mensen omdat ze de mazzel hebben dat ze groeien, ambitieus zijn. De salarissen en de investeringen groeien ook navenant. De problemen op het gebied van communicatie, logistiek vaak ook. De druk neemt steeds meer toe, het werk ook. Vaak zit je vast in de ratrace van het werk, je bedrijf, alles wat erbij hoort. Je wordt opgeslokt. En je bent de regie kwijt.

Waarom heb jij ooit voor dit bedrijf gekozen?

Als jij iets in dit verhaal herkent als ondernemer vraag jij je vast wel eens af:
♦ Waarom ben ik in dit bedrijf met deze producten of diensten gestart?
♦ Wat was mijn droom, mijn ambitie?
♦ Wat wilde ik graag voor mijn gezin, voor mezelf voor mijn medewerkers, voor mijn klanten.

Weet je dat nog, hoe het in het begin was?
Hoe was jouw start als ondernemer?
Werkte je in het begin nog alleen, deed je vrouw of vriendin misschien de administratie. Als enthousiaste starter werkte je vast weekends ook en ging je vaak ‘s avonds ook nog door omdat je overdag op klantenjacht ging? Je deed het allemaal met gemak en plezier, er kwamen vanzelf tijden dat het makkelijker zou zijn.

Wat was je droom?

Vertelde jij je partner dat het ooit beter en gemakkelijker zou worden als het bedrijf groot genoeg was, als er meer mensen meewerkten, dat dit betaald kon worden uit de groeiende omzet. Wat was je droom,  je stip aan de horizon. Weet je dat nog?
Droomde je stiekem samen van lekker op vakantie, verre reizen maken na zoveel jaren bikkelen? Kwam het er niet van omdat ook de medewerkers vakantie moesten hebben. En ja die gingen voor.

De prijs voor je gezin

Hoeveel heeft jouw gezin moeten inleveren voor het bedrijf goed ging lopen.
Je hebt ongetwijfeld af en toe een klagende vrouw of klagende kinderen gehad, vragend om aandacht. Wat was de prijs voor succes? Kon je wel eens niet mee naar de voetbalwedstrijden van je zoon? Moest je vrouw thuis alle ballen in de lucht houden? Ging zij alleen uit omdat jij geen fut meer had, de bank zat ook lekker. Jij weet wat vermoeidheid is.

Hoe zijn nu de vooruitzichten?

Is de markt veel veranderd, kun je zelf de ontwikkelingen nog bijhouden? Of heb je daarvoor ook nieuwe mensen aangenomen.
Misschien groeit de omzet en afzet nog steeds, misschien ook de winst.
Wellicht inmiddels een nieuw bedrijfsgebouw laten bouwen? En is inmiddels het aantal medewerkers gegroeid, de uitgaven van de salarissen ook. En de zorgen ook.

En hoe loopt het eigenlijk nu in het bedrijf, kent iedereen zijn verantwoordelijkheden? Werken ze ook hard net zoals jij. Houden ze van je bedrijf of worden jullie te groot zodat het niet meer als een familie voelt.  Misschien is er onrust tussen de mensen in je bedrijf en laat de sfeer te wensen over. ‘Vroeger’ leek het veel gemakkelijker te gaan.

Jij en je dromen

En hoe gaat het met jou?
Hoe is het met je dromen?
Welke dromen heb je gerealiseerd, zijn er ook dromen in de ijskast beland?
Hou oud ben je nu, hoe gaat het met je gezondheid?
Voel jij je goed, nog steeds sterk en je denkt vast dat je er nog jaren tegen kunt.
Genieten komt later wel, je bent immers nog maar 47 of ??? en je hebt nog een heel leven voor je, denk je.

Wat zou je zielsgraag willen? Hoe gaat het nu met je?

Voor nu ben je blij en dankbaar voor wat je bedrijf en je leven je heeft gebracht. Maar misschien heb je soms ook het gevoel van is dit het nu, wanneer zou ik aan de beurt zijn. Als jij nog dromen hebt wanneer komen die aan bod, ok eerst je vrouw en je kinderen  maar jijzelf wat doe jij voor jezelf?

Misschien heb je een coach die je een spiegel voorhoudt, misschien ook wel niet want je kunt het geld wel beter gebruiken. Er zijn nu eenmaal dingen belangrijker.  Bovendien wat zou een coach nu voor jou en je bedrijf kunnen betekenen. Die snapt er toch niks van.
Maar hoe gaat het nu echt met je?
Wat heb jij nodig?

Waarom dit epistel zul je denken? Omdat ik:
Als vijftigjarige;
Na dertig jaar bikkelen;
Sinds 2009 als ondernemer;
Tot voor kort nog steeds hard werkte omdat ik niet beter wist;
Na 4 terugvallen dacht ik dit komt niet goed met mij;
Dacht ‘is dit nu het leven wat ik voor ogen had?’
Nee. Maar iedereen om me heen deed hetzelfde!
Enorm veel heb geleerd. En weet hoe het voelt alsof je vast zit.

En nee, dit was geen leuk leven meer. Ik was geestelijk en lichamelijk een wrak. Zolang ik door ging, ging het allemaal wel. Weekends en in vakanties in de rustmodus ging het niet meer.

Het ene raakt het andere

En wilde ik dat? Natuurlijk niet, we willen toch allemaal zielsgraag dat het goed met ons, met ons gezin, met onze medewerkers, de mensen om ons heen. Vaak gaat het niet goed, het ene raakt het andere. En het effect wordt steeds groter. Ook op je gezondheid, op je relaties.

Het is net een domino effect, als er 1 blokje omvalt, gaan er meer. Tenzij jij het effect een halt toeroept. Hoeveel blokjes zijn er in jouw leven gevallen. Misschien heb je de mazzel dat het steeds om een ander gaat. Jij bent niet aan de beurt, nog niet. Een ander gaat dood, wordt ziek, gaat scheiden. Maar dit overkomt jou nog niet…..

Hoe ik dat weet?
Nou ik zag het ook niet aankomen, die man met de hamer. Ik dacht als ik maar blijf doorzetten dan gaat deze fase vanzelf wel voorbij. Het gaat vanzelf weer over, negeren maar. Het komt vanzelf weer goed als ik maar doorzet. Wat zat ik er naast. Het kwam niet goed, niet zomaar in ieder geval. Ik heb er hard met mijn hart voor moeten werken.

De wereld op zijn kop

Mijn burn-out en inzichten hebben mijn wereld op zijn kop gezet. Tijdelijk maar al met al wel bijna tien jaar dat ik me niet mezelf voelde. Ik moest met de billen bloot. Mezelf opnieuw herontdekken, mezelf leren kennen. Wie was ik nu eigenlijk, wat wilde ik graag? Wist ik veel. De ene dag reeg zich aan de andere. Twee stappen vooruit, drie achteruit. En als je vraagt of ik gelukkig was, nee echt niet maar ik wist niet beter, dat gevoel was er nu eenmaal altijd.

Als je nu vraagt of ik gelukkig ben dan zeg ik volmondig ja.

Omdat ik mezelf ben, mezelf heb leren kennen en eenmaal het besluit genomen dat het tijd werd om mezelf te zijn, mijn leven en bedrijf anders te leiden, anders te gaan doen, kwam er heel veel op gang. Enorm veel bagger ook. Dat wil je niet maar het hoort er allemaal bij en ik heb er mee gedeald, en het was het waard. Ik leef echt mijn leven. Doe alles heel anders dan voorheen.

We luisteren niet naar ons gevoel

Ik volg mijn intuïtie en ik doe wat mijn gevoel, mijn hart me ingeeft. Zweverig? Nee want intuïtie hebben we allemaal. Dat is een hele mooie eigenschap die er bij de meeste mensen al heel jong is uitgewerkt.  Hup weg gevoel doe maar wat anderen zeggen die het beter weten dan jij. Leer van anderen en doe wat een ander doet. Niet zeuren. Zo hebben we het vroeger toch vaak geleerd.

Dus we leren het tegenovergestelde te doen van wat onze intuïtie ons vertelt. We negeren ons gevoel. Makkelijk en logisch denk je?
Nou ik kan je vertellen dat deze denkwijze vroeg of laat als een raket bij jou terug komt.

♦ Wanneer je je bedrijf kwijt raakt terwijl je dacht dat het zo goed ging.
♦ Dat je partner je verlaat.
♦ Dat je ziek wordt of iemand in je gezin wegvalt.
♦ Je kinderen willen je niet meer zien, je was er immers toch nooit.
♦ De medewerkers waarop jij op leunt, verlaten je bedrijf.
♦ Je hebt nog een droom en het blijft knagen want je bent het niet waard, een ander gaat voor. En die ander ben jij nu eenmaal helaas niet.

Herken je ook maar iets in bovenstaande en zou je je leven, je toekomst anders willen vormgeven? Je leven transformeren, leuker, gelukkiger,  makkelijker maken? Meer genieten, meer flow ervaren? Nee ik vraag je niet om je gezin te verlaten, je bedrijf te verkopen. Nee ik vraag je wie ben jij echt, wat wil jij echt? Wat is jouw droom?
Mag ik je helpen transformeren? Nee ik wil je niet helpen te veranderen, ik wil je ondersteunen en helpen te groeien.

In de praktijk blijkt een Healende Coachingsessie een mooie start te zijn voor een transformatieproces. Voor meer inzicht in wat je wilt, maar ook rust, in jezelf, je hoofd. Voor mij en veel anderen was dat wel het geval, ik geef het nu graag door.